Kendinizden biraz bahseder misiniz? Eğitim durumunuz ve mesleğiniz.
Lise mezunuyum. Bir marketin halka ilişkilerde bölümünde çalışıyorum. Kayseri doğumluyum. İstanbul’da ikamet etmekteyim. Evliyim ve bir çocuğum var.

Adige-Abhazların hangi boyundansınız?
Adigelerin Kaberdey boyundanım.

Çerkeslik yaşamınızda ne kadar önemli?
Özellikle bir kadın olarak benim için çok önemli. Eşim de Adığe. İkimizde yarım yamalak dil biliyoruz. Bildiğimiz kadarıyla çocuğumuza öğretmeye çalışıyoruz.

Yetiştiğiniz çevre nasıldı? Aileniz dindar mıydı?
İki ayrı çevrem oldu. Birincisi köy çevrem, ikincisi İstanbul çevrem. Köy çevremde küçük yaşlarda bulunduğum için çok hatırlamıyorum. Ama sanki çok dindar bir çevrem yoktu. Mesela evde namaz kılındığını hatırlamıyorum. Oruç tutulurdu, sahura kalkılırdı. Mesela türban takan kadın hiç yoktu. Evli kadınlar sadece tülbent takarlardı. İstanbul’a geldiğimde ortaokul ikinci sınıftaydım. Çok zorluk çekmedim. Bulunduğumuz mahallede de normal bir mahalleydi. Şimdiki gibi değildi.

Dindar olarak mı yetiştirildiniz? Ne ölçüde, nasıl?
Hayır.

Eski dininize inanmayı neden bıraktınız?
Esasında ben tam olarak Müslüman değildim. Bir Allah inancım vardı herkes gibi. Yani ailem öyle yetiştirmedi beni. Son yıllarda çevremdeki Adığe kızların çok fazla dini ön plana çıkarmaları beni düşünmeye itti. Ben de kendimce ben bunlar gibi yaşayamam, ama inançlı da olmak istiyorum dedim ve arayışa girdim.

Bunlar gibi yaşayamam derken ne kastediyorsunuz?
Yani, hem haremlik selamlık oturuyorlar, erkeklerle bir arada olmak haram diye, hem herkesin önünde çıkıp erkeklerle Şeşen oynuyorlar. Ben bunu ikiyüzlülük olarak görüyorum. Kültürümüzü bozduklarını, zarar verdiklerini düşünüyorum yani.

Ailenizle ilişkiniz nasıl etkilendi?
Hıristiyanlığa geçişim evlendikten sonra oldu. Eşim Adığe’dir ama ateisttir. Benim tercihime de saygı duydu.

İnancınız nedeniyle kültürünüzde olan ama uygulamadığınız şeyler var mı (Kapanmak, dans etmek, kadınlarla ya da erkeklerle bir arada olmamak vb.)
Benim Hıristiyan olmamdaki en önemli sebep kültürümdür zaten. Bir Adige’nin Müslüman olmasını anlayamıyorum. Çok eğitimli biri sayılmam fakat gördüğüm şu: Bir insan Müslüman olduğunda tam manasıyla Araplaşıyor. Giyiminden kuşamından, hal ve hareketlerinden her şeyiyle Araplaşıyor. Kendine Adige’yim diyen adamın, günah diye karşısındaki Adığe kadının elini sıkmayarak, elinin havada kalmasına sebep olduğuna çok şahit oldum. Bundan daha büyük bir terbiyesizlik olabilir mi? Aynı adamların düğün düğün gezmelerini de ikiyüzlülük olarak buluyorum.

Ben Hıristiyan olmadan önce nasılsam şimdi de öyleyim. Adetlerimle ilgili hayatımla ilgili hiçbir şeyi değiştirme zorunda kalmadım.

İslam’dan ayrılmak aile ilişkinizde sorunlara neden oldu mu?
Olmadı.

İslam’dan ayrıldıktan sonra siyasi görüşlerinizde ayrımlar oldu mu? Siyasi görüşlerinizi nasıl sınıflandırırsınız?
Siyasetle ilgilenmedim.

Müslüman toplumunda doğup büyüyen bir kadın/biri olarak herhangi bir “baskı” ile karşılaştınız mi?
Köy yaşamımda (belki de küçük oluğum için) pek sorun yaşamadım. Şehir hayatında ilk zamanlarda değil ama son 5-6 yıldır yaşıyorum. Bu ülkede kadın olmak başlı başına baskı altında yaşamak demektir zaten. Bütün kadınlar büyük bir baskı altında yaşıyor. Sokağa çıkmak bile taciz sebebi, gerisini siz anlayın artık. 

Din değiştirenleri araştırdınız mı?
Araştırmadım. 

Aileniz ve arkadaşlarınıza Hıristiyan olduğunuzdan söz ettiniz mi yoksa gizlediniz mi?
Yok saklamadım. Herkes biliyor.

Aileniz ve arkadaşlarınız İslam’dan ayrılmanızı nasıl karşıladı?
Arkadaşlarımdan Müslüman olanlar bayağı bir şaşkınlık yaşadılar. Hatta bana cüzzamlı gibi baktılar. Ama ben bir Adığe kadınıyım. Bu tür şeylerden etkilenmem. Sonradan alıştılar. Din konulu tartışmalara girmek istiyorlar ama ben pek sevmiyorum tartışmayı.

Hıristiyan olmak isteyen ancak şu veya bu şekilde geri çekilenlere ne tavsiye edersiniz.
Çekinmesinler. Bu ülkede kadın olmak kadar zor bir şey yok. Hep Hıristiyan ülkeleri düşünsünler. Hangi Hıristiyan ülkesinde kadına bu kadar şiddet var? Küçük kız çocuklarını evlendiren bir tane Hıristiyan ülke var mı? Çekinmesinler. Eğer ille de bir dine inanmak istiyorlarsa Hıristiyan olsunlar. Hem kendileri için hem insanlık için. 

Çerkes toplumuna iletmek istediğiniz bir mesaj var mı?
Evet. Bu ülkede her şeyimiz yavaş yavaş ölüyor. Önce dilimiz öldü. Sonra xabzemiz. Şimdi sadece adımız kaldı. O da ölecek. Herhangi bir şeye karar verirken bunu hep düşünmelerini istiyorum.

Düşüncelerinizi bizimle paylaştığınız için teşekkür ederiz.
Ben de teşekkür ederim. Başarılar dilerim.